Acı Bir Adım Ötede Belki…
Ani bir fren sesi!.. Sokaktaki herkes, sese yöneldik.
Bir araba ve arabanın altına girmiş bir motor, yanında 13-14 yaşında bir çocuk.
Şoför panik halde, araçtan inip çocuğu arabanın altından çekip çıkarttıktan sonra o şokla vurmaya başlıyor.
Etraftakiler, yetiştik. Çocuğu aldık elinden.
Çocuk acısını, yaşadığı şoku bir yana bırakmış feryat ediyor; “babama nasıl söylerim” diye…
Bahar, ardından yaz geliyor. Bu çığlıklar çokça saracak sokakları, caddeleri.
Evdeki motorun anahtarına sahip çıkamayıp üstüne üstlük küçücük çocuklarımızı “trafik”, “tehlike”, “kaza” gibi kavramlarla tanıştırmadıkça, duyacağımız bu çığlıklardan birinin kendi evladımızın sesi olması işten bile değil.
Görev biz ebeveynlerde.
Lamı cimi yok, ocağımıza ateş düşmemesi için önce tedbir, sonra tevekkül edeceğiz.