BEN MUTLULUK İSTİYORUM
Kişisel gelişim, farkındalık ve mutlu yaşam ile ilgili sayfalarca yazı okuyoruz.
Alanında uzman birçok isim var onları takip ediyoruz.
Hatta artık günümüz teknolojisi itibariyle istediğimiz bilgiye bir tıkla erişiyoruz.
Ve tüm bunları harmanlamaya çalışırken öneri, taktik benzeri şeyleri titizlikle seçiyor uygulamaya çalışıyoruz.
Tüm bu çabaların, uğraşların ardında şu cümle saklı;
"Ben mutluluk istiyorum." İlk yapmamız gereken şey cümledeki "ben" sözcüğünü çıkarmak.
Orada bir "ego" söz konusu. Sonra "istiyorum" sözcüğünü de çıkaralım.
Orada da bir "arzu" var çünkü. Ne kaldı elimizde?
"Mutluluk"
Ne kadar yalın ve kolay değil mi? İşte sevgili dostlar, mutluluk böyle basit ve aslında yanı başımızdayken olayı sanırım biraz da biz karmaşık bir hale getiriyoruz.
Uzaklarda arıyoruz, kişi ve nesnelerle bağdaştırıp fazlaca anlamlar yüklüyoruz.
En önemlisi de bütüne odaklanıp küçük ayrıntıları gözden kaçırıyoruz.
Küçük ve önemsiz görünen o detaylar mutluğun en önemli basamakları oysa ki.
Yoksa eminim siz de benim gibi aşırı mutluluktan ölen birini hiç görmemişsinizdir.
Son bir kaç cümleyle toparlayacak olursak, mutluluk içimizdedir, bakış açımız değiştikçe farkındalık kazanır ve daha çok deneyimleriz.
Asla sonsuz ve sınırsız değildir.
Kişi bu yolculuğa çıkmak istiyorsa önce geri dönüp kendini bulmalı ve kucaklamalıdır.
Sevmeli, hep sevmeli, çok sevmeli ama öncelikle kendinden başlamalıdır.
İnançla, sabırla, umutla;
SEVMEKLE GÜZELLEŞECEK TÜMDÜNYA