Senelerdir gerek televizyon gerekse sosyal medyada bir çok uzman şunu söylüyor; “eğitim evde başlar” Ama bizler bu cümleyi çoğu zaman komşunun çocuğunu eleştirmek için kullanıyoruz. Kendi çocuğumuza terbiye vermek şöyle dursun, şımartmayı meziyet zanneder olmuşuz.
Hoşgörü ile anılan atalarımızı, medeniyetimizi büyük bir çabayla yok ediyor, üzerine de “ah ahh nerede o eski insanlar?” diyoruz. O insanlar hortlayıp gelmeyecekler. Bizler onların bıraktıkları güzel mirasları devralıp yaşatacağız. Bizlere düşen de bu olmalıdır.
“Eğitim evde başlar” demiştik. Evlerinde çocuk olan aileler geleceğimizi şekillendirecek, ülkemizin toplumsal yapısını oluşturacak misyona sahipler.
Çocuklar ve kadınlar üzerinden işlenen suçlara bakarsak şu an çok bilinçsiz bir toplum olduğumuzu ve cehalete sürüklendiğimizi söyleyebiliriz. Hal böyleyken çocuk sahibi olmak isteyen çiftler zorunlu kısa bir eğitime tabi tutulursa belki daha olumlu sonuçlar alınacak, bilmiyorum...
Bildiğim tek şey nezaket, hoşgörü, ahlak ve adab kuralları acilen yaygınlaşmalı ve toplum olarak aksi davrananı kusurlu görmeliyiz. Ben böyle söylesemde asıl olan şu an tam tersinin rağbet görmesi...
Günümüzde kaba ve kibirli olmak kişinin daha fazla kazanç elde etmesini sağlarken, kibar olan kesim toplumun kenarına itiliyor ve kendini ispat etmek için daha fazla çabalaması gerekiyor. Bu durum iş hayatından ziyade komşuluk ilişkilerinde bile göze batar hale geldi.
Komşunun gönderdiği tabak boş gelir oldu, Komşu davet edildiği eve eli boş gider oldu, Hatta çaya gelen komşu vaktinde kalkmayarak kendini ailecek yemeğe davet ettirir oldu, Komşunun çocuğu misafir geldiği eve maddi zararlar verirken ailesi bunu normal görür oldu...
Bu örnekler çoğaltılabilir fakat burada çocukların kırdığı üç beş paralık şeylerden ya da iki insanın yediği iki tabak yemekten söz etmiyorum. Bizi biz yaptığını zannettiğimiz çekinme, nezaket ve saygınlığımızı kaybediyoruz diyorum.
Bizler ufak tefek şeyleri görmezden gelerek daha büyük sorunların önünü açtığımızı düşünüyorum. Akşam haberlerinde bu kadar acı şey görmemek için hep beraber çabalamalıyız. Çocuğu çekirdekten iyi yetiştirmeli, aile ilişkilerini temelden düzeltmeliyiz.
Umut ediyorum bunu ve daha fazlasını başarabiliriz. Daha evvel böyleleri yaşadıysa bizler de yapabiliriz.
Kalın sağlıcakla,