ANILARIM DA DEĞİL, HER DAİM DUALARIMDALAR
Facebook’da anne ve babamın fotoğrafları "Anılar 2020" adı ile birden karşıma çıkıverdi. İçim yandı, kalbim sızladı, gözlerim doldu.
Önce babam, ardından bir yıl sonra annem ahirete göçtüler. Aradan uzun yıllar geçti. Facebook’un dediği gibi anılarda kalmadılar. Onlar hep kalbimde yaşıyorlar, her daim dualarımdalar.
Tütün yapardık biz tarlalar dolusu tütün.
Benim annem tütün kokardı sigara içmez aksine nefret ederdi.
Tütünü tarlaya dikerken, yapraklarını kırarken, tütünü icat edene, bizi tütünle buluşturanlara her gün söylenirdik, lakin ekmek kapımızdı. Zahmetli de olsa nafakamızı ondan çıkarıyorduk.
Kundağımız tütün tarlalarında açılır, güçten düşene, ölene dek tarlalarda ömrümüzü tüketirdik.
Boğazımızdan geçen her lokma ellerimizden bulaşan tütün zifirinden dolayı acı gelirdi bizlere
Düğünler hep tütün hasatına endekslenirdi.
Benim gibi evlenip başka şehre giden kızlar veya okuyan memur olanlar kurtulurdu tarlalardan.
Özlüyorum anneciğimin tütün kokusunu, babamın kendir eğirirken söylediği türküleri.
Bana hep "Sen hiç yorulmaz mısın? Bu enerjinin kaynağı ne?” diye sorarlar dostlarım, arkadaşlarım.
Ah derim ah!
Rahmetli annemi bir tanısaydınız bana bu soruyu sormazdınız.
O kadar çalışkan bir kadındı ki!...
Asla yoruldum demezdi. Yaz günleri iki saat uykuyla tarladan eve, evden tarlaya koştururdu.
Tabi araba falan da yok o zamanlar yürüyerek adeta koşardı zamanın peşinden.
Arta kalan zamanlarda Akrabaların düğün, Mevlüt yemeklerini pişirirdi koca koca bakır kazanlarda.
Kendi işini bırakır yardım dileyenin yardımına koşardı.
Babam...
Merhamet abidesi saf, temiz kalpli babam.
Kendiri çıkrıkta eğirir urgan yapıp satar, gerektiğinde de tarlaya bize yardıma gelirdi.
Hayvana insana merhamet eder rızkını onlarla bölüşürdü
Esnafın bazıları babamın temiz kalbini suistimal eder, kandırır, emeğini öldürür, satın almamakla tehdit eder elindeki malı çok ucuza kapatırlardı.
Kar etmek bir yana zarara uğratırlardı.
Annem, abilerim ve ben “Hakkını niçin savunmuyorsun?” diye kızardık babama.
"Olsun varsın beni kandırsınlar, Ahiret var, Mahkeme-i Kübra var, ben orada hesaplaşacağım hakkımı oraya saklıyorum "derdi.
Ömrünün son yıllarında Alzaymır hastalığına yakalanmıştı her şeyi unutuyordu.
Kul hakkından, borçtan, borçlu ölmekten çok korkardı rahmetli babam. Bu sebepten önüne gelen herkesle helalleşirdi.
Bu hassasiyetini bilen bazı kendini bilmez haramzadeler akılları sıra babamla dalga geçerek “askerde bana borcun vardı” diyerek elinden parasını almaya çalışırlarmış.
Rahmetli de elinde avucunda ne varsa verir helalleşelim dermiş. (Bizzat şahit olanlardan dinledim.)
Bu fani dünyada babamı kandıranlar, kazandık sanıyorlar ama asıl kazanan benim babam.
Merhameti ve kalbinin bütün saflığı ile yarın huzur-u ilahide herkesten hakkını alacak.
Evet, yüreği temiz olmayanlara acımalı
Çünkü insan olabilmenin yolu; Yaratılmış her şeye sevgi ve merhamet duyabilmektir…
Babamın merhameti, temiz yüreği, annemin çalışkanlığı ve dürüstlüğü çok şükür bende vuku bulmuş.
Anılarımda değil, her daim kalbimin en derin köşesindesiniz.
Makamınız ali, Mekanınız cennet inşallah.
Aynur Yavuz
